Wybrane cytaty. Janusz Korczak o dzieciach. Wybrane cytaty. „Zapnij guzik, dlaczego masz buty zabłocone, czy odrobiłeś lekcje, pokaż uszy, obetnij paznokcie. I to nas uczy po trochu unikać, kryć się – nawet jeśli nic złego nie zrobiliśmy. A kiedy przypadkiem spojrzą, czekamy zaraz na jakąś uwagę.”. i pamiętamy.
Chrzest księcia Mieszka I jest jednym z najważniejszych wydarzeń w dziejach państwa i narodu polskiego. Fundacja "Słowo" z Rumi właśnie ogłosiła II Ogólnopolski Konkurs na prezentację multimedialną poświęconą temu faktowi. Po zeszłorocznych doświadczeniach fundacja postanowiła kontynuować rywalizację młodych w twórczym przedstawieniu wydarzenia z czasów początków dynastii Piastów. W 2020 r. do konkursu zgłosiło się bowiem 321 szkół, a prace nadesłało aż 970 uczniów. - Nagrodziliśmy 45 najlepszych prezentacji. Sądzę, że wejście w życie ustawy dotyczącej święta Chrztu Polski spowodowało zwiększone zainteresowanie tym tematem. Chcemy kontynuować to działanie w tym roku - mówi Jan Klawiter, prezes fundacji. Powstała już strona internetowa: Można na niej znaleźć prezentacje nagrodzone w 1. edycji konkursu oraz wiele materiałów edukacyjnych, scenariusze szkolnych akademii, ciekawe artykuły historyków i archeologów o początkach państwa polskiego. Fundacja prowadzi też akcję "Wywieś flagę", związane z państwowym świętem 14 kwietnia. W jaki sposób można wziąć udział w konkursie? Jest on skierowany do uczniów szkół podstawowych klas VII–VIII, uczniów szkół ponadpodstawowych oraz wychowanków placówek kulturalno-oświatowych od 14. do 19. roku życia. Należy przygotować pracę – prezentację multimedialną w programie Power Point bądź Impress i zapisaną w formacie konkursowe wraz z pracą należy przesłać przez formularz na stronie internetowej: do 31 października. Konkurs realizowany jest we współpracy z Instytutem Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego. Otrzymał patronat abp. Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego Episkopatu Polski. "Gość Niedzielny" jest patronem medialnym konkursu. « ‹ 1 › » oceń artykuł

Kiedy mówimy dzisiaj o „chrzcie Polski”, mamy na myśli moment, w którym nową religię przyjął książę Mieszko wraz ze swoim dworem i najprawdopodobniej elitą państwa. Pociągnęło to za sobą utworzenie biskupstwa w Poznaniu. Diecezję objął Jordan i rozpoczął popieraną przez władcę misję chrystianizacyjną na podległym

PROGRAM I KOMUNII ŚWIĘTEJ MAJ 2006Przed Kościołem:- Pozdrowienie Księdza Proboszcza- Prośba dzieci o wprowadzenie ich do kościoła przez Księdza Proboszcza:My dzieci, parafii ........................................przygotowane i pojednane z Bogiem sakramencie pokuty, prosimy, aby Ksiądz nas pobłogosławił i wprowadził do kościoła w którym pragniemy przyjąć po raz pierwszy Komunię Prośba dzieci o błogosławieństwo rodzicówPROŚBA DZIECI O BŁOGOSŁAWIEŃSTWOW dniu naszej pierwszej Komunii Świętej. Gdy mamy przyjąć do serca Boga. Co złego było już nie pamiętaj Ojcze kochany i Matko droga. Wznieście swe dłonie błogosławiące, naznaczcie krzyżem wasze pociechy, by serca nasze były gorące, by uciekały precz od nas DZIECI O BŁOGOSŁAWIEŃSTWOAbyśmy z Bogiem dziś zjednoczeni, nigdy od Niego nie odstąpili, błogosławieństwem waszym wzmocnieni. W łasce na co dzień bez grzechu żyli. Błogosław Ojcze, błogosław Matko dłońmi swoimi, gdy dziś Chrystusa mam przyjąć Ciało wspólnie z innymi. Na święte chwile w radości czy udręce niech nas błogosławią rodziców ręce. -Błogosławieństwo rodzicówMATKA: Ukochane dziecko! Na chrzcie świętym stałeś się dzieckiem Bożym. Dziś Chrystus Pan zamieszka w Tobie jak w żywej świątyni. Niech radość tego dnia opromieni całe twoje życie. Maryja Matka Jezusa, niech strzeże w Tobie Pana Jezusa. Ja również jak i Twój Tatuś - błogosławię ci z całego serca, W Imię Ojca I Syna I Ducha Świętego. Ukochane dziecko! Najpiękniejszy dzień w twoim i w naszym rodzinnym życiu – dziś przyjmiesz Chrystusa Pana do twego serca. Strzeż tego skarbu przez całe twe życie. Niech Bóg Wszechmogący wspiera Cię swą łaską w Imię Ojca I Syna I Ducha Świętego. do kościoła: śpiew ..Chcę przestąpić jego prógMsza święta- Znak Krzyża - Prośba rodziców do Księdza udzielenie Komunii św. dzieciom- Zapalenie świec i śpiew. / Jak ożywczy deszcz....- Odnowienie Przyrzeczeń Chrztu świętego:K: - Zanim przyjmiecie Komunię świętą, aby jeszcze ściślej zjednoczyć się z Chrystusem, wspomnijcie na wiarę, którą otrzymaliście na chrzcie świętym, a którą wasi rodzice i chrzestni wyznali razem z Kościołem w dniu waszego chrztu. Pytam każdego z was:K- czy wyrzekasz się grzechu, aby żyć w wolności Dzieci Bożych?DZ: Wyrzekam się!K: -czy wyrzekasz się wszystkiego, co prowadzi do zła, aby cię grzech nie opanował?DZ: Wyrzekam się!K: - Czy wyrzekasz się szatana, który jest głównym sprawcą grzechu?DZ: Wyrzekam się!K: - Czy wierzysz w Boga Ojca Wszechmogącego Stworzyciela nieba i ziemi?DZ: Wierzę!K: - Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego Pana naszego, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, Który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?DZ: Wierzę!K: - Czy wierzysz w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, obcowanie świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?DZ: Wierzę!K: - Czy przyrzekasz za pomocą łaski Bożej zachowywać wiernie przykazania Boże i kościelne?DZ: Przyrzekam!K: - Czy przyrzekasz pogłębiać swoją wiarę i uczęszczać regularnie na lekcje religii i Mszę świętą?DZ: Przyrzekam!K: - Taka jest nasza wiara, taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą w Chrystusie Jezusie Panu wodą św. i śpiew: Com przyrzekł Bogu.... / Zgaszenie świec/- Hymn: Chwała na wysokości BoguLITURGIA SŁOWA:- Czytanie- Psalm responsoryjny- sekwencja do Ducha Świętego- śpiew Alleluja- Ewangelia- Homilia- Modlitwa powszechna1. Od chwili chrztu świętego należymy do Kościoła, módlmy się, aby Kościół w Polsce umacniał się w wierze i Naszą dziecięcą modlitwą wspierajmy Ojca Świętego Benedykta szesnastegoby jednoczył wszystkich wierzących w Chrystusawokół jednego z czystymi sercami przystąpimy do pierwszej Komunii Świętej,módlmy się za nas, abyśmy czuli potrzebę częstej spowiedzi świętej,która przywraca czystość się za wszystkie dzieci przyjmujące po raz pierwszy Ciało Pana Jezusa,aby nie zapominały dziękować Chrystusowi za ten dari jak najdłużej trwały w miłości się za naszych rodziców i rodziców chrzestnych,aby przykładem wiary i miłości do Boga oraz dobrym słowemzachęcali nas do udziału w niedzielnej Mszy Prosimy Cię Panie za naszych duszpasterzy, katechetów i nauczycieli, aby byli wzorem życia dla ludzi, by w imię Bogamogli kształtować serca i umysły swoich Módlmy się za nas tu zebranych, abyśmy z radością uczestniczyli w Eucharystii, która jest znakiem jedności z Chrystusem i Kościołem i czerpali siły do umocnienia naszej procesja z darami i Ofiarowanie śpiew. / Ofiaruję tobie Panie.. / Chlebie najcichszy.../- aklamacja święty, święty.....- Modlitwa Eucharystyczna- Ojcze nasz- znak pokoju- śpiew Baranku – Przyjdź do nas cicho.......- KOMUNIA ŚWIĘTA: - O Panie Ty nam dajesz....... - BARKA -Jak mi dobrze, że jesteś.......- Uwielbiam imię Twoje Panie.....- Jesteś Królem.....- Podziękowania: wiersze Najpiękniejszy to dzień w życiu, dzień niezapomniany,Dzień Pierwszej Komunii Świętej, od Boga nam aniołowie z nieba dzisiaj się radują Widząc jak serduszka dzieci wspólnie dziś ślubują:Wiarę, miłość, posłuszeństwo, szczere dobre chęci,Każde z nas wytrwałej pracy chętnie się poświęci. Pobłogosław, dobry Jezu, dziś nasz wiek dziecięcy,Nasze myśli, nasze serca i umysł dziecięcy. PODZIĘKOWANIADzięki oddaję Zbawco mój Panie, Co kielich złocisty opuszczasz z ołtarzaBo moje serce wolisz na mieszkanieByś je mógł łatwiej miłością Cię Jezu z największą radościąSzeroko otwieram serca mego bramyPatrz jak odświętnie przybrane miłościąJakie ono czyste, jakie Jezu zawsze kochać CiebieCałym swoim życiem Tobie chwałę nieśćTo jest moje hasło na calutkie życieBędzie Tobie, Panie dobrze w duszy mej. Już Jezus przyszedł, szczęście ogromneWziął moje serce jak dobry tego dnia ja nie zapomnę,Pójdę z mym Bogiem w piękniejszy Go bronić swoim kochaniemkażdym codziennym pacierzem,Dobrym uczynkiem i zachowaniemPełnym udziałem w dzisiaj pragnę do Boga tylkoNależeć duszą i całym ciałemI każdą życia mojego chwilkąMiłość Mu dawać i chwałę..Dzięki wam wielkie wspaniali kapłaniZa ten cudowny, niezwykły darDo nieba chcemy zanosić błaganiaBy Bóg w nagrodę siebie Wam i tacie wdzięczny wierszZa wiarę, wychowanie,Że wiedli wciąż odważnie nas do stóp Twych Chryste Panie,Ze serca nasze w dłonie Twe wkładali niby kwiaty, Że na spotkanie z Tobą dziś przybrali w śnieżne szaty. Wszystkim, którzy nam pomogliByśmy Jezusa godnie przyjęliProsić będziemy Maryję w niebieBy pomagała w każdej zakończenie śpiew: Miłość Bożą w sercu.......NABOŻEŃSTWO PO POŁUDNIU GODZ. Dzieci przychodzą do kościoła z Rodzicami i Rodzicami Chrzestnymi- na początek Uwielbiam Imię Twoje lub Jesteś Królem- wiersz do Matki Bożej- Z dawna Polski.....- Litania do NMP czytana przez dzieci- Rozdanie obrazków dzieciom- Zobaczcie jak wielką....- Barka lub Miłość BożąOpracowała mgr Dorota Banik, nauczyciel religii w Zespole Szkół Publicznych nr5 w Myszkowie Premierowy odcinek z cyklu pt. „Chrzest Polski”.Chrzest księcia Polan, Mieszka I, był jednym z przełomowych wydarzeń w historii Polski i Polaków. Ponieważ jednak relacje z tych wczesnych wieków są bardzo skromne, wielu rzeczy możemy się tylko domyślac.
SCENARIUSZ AKADEMII Z OKAZJI ŚWIĘTA PATRONA SZKOŁY NARRATOR: Spotykamy się dzisiaj na uroczystej akademii z okazji Święta Patrona Szkoły. Pragniemy przybliżyć Wam postać Stanisława Konarskiego, dlatego zapraszamy do obejrzenia krótkiego przedstawienia. RECYTATOR 1: On pierwszy w kraju pochodnią zaświecił, Wygnał czczym wiatrem nadęte straszydło, Polot attycki, rzymską jasność wzniecił, Dał nowe czystej wymowy prawidło. RECYTATOR 2: W rządach królestwa pierwszy się odważył Na inną formę ustanawiać rady. I już jej dobry obywatel zażył, Stłoczone począł uprzątać zawady. RECYTATOR 3: On duchownego z świeckim łączył męża, Zerwał z zuchwałych rozumów maszkarę, Dobył w ostatniej księdze swej oręża, Poczciwych zwanych, zwalił wiary marę. NARRATOR: Dlaczego Stanisław Konarski został zaliczony do najbardziej zasłużonych postaci w dziejach narodu polskiego i jaką rolę odegrał na polu oświaty i wychowania? UCZEŃ 1: Stanisław Konarski był związany z zakonem pijarów od wczesnego dzieciństwa. Najpierw jako jego wychowanek, potem jego członek. Urodził się w Żarczycach w 1700 roku; na chrzcie św. otrzymał imię Hieronim. Jego rodzice wcześnie zmarli, a wychowaniem Hieronima zajął się wuj. W wieku 10 lat został oddany do kolegium pijarskiego w Piotrkowie Trybunalskim. Uczył się tam przez 5 lat. Następnie przyjął habit zakonny i rozpoczął nowicjat w Podolińcu. Zdolności oraz zapał do nauki zawiodły go po święceniach kapłańskich na dalsze studia do Rzymu do pijarskiego Collegium Nazarenum. Uczył się tam i pracował jako nauczyciel retoryki. Po dwóch latach wrócił do kraju przez Francję, Austrię i Niemcy, zapoznając się z najnowszą literaturą i z postępowymi systemami nauczania. W historii zapisał się jako reformator szkolnictwa i życia politycznego w Polsce XVIII w. Wielką reformę szkolnictwa w Polsce rozpoczął w 1740 roku. Napisał dla młodzieży nowe podręczniki – „O poprawie wad wymowy” oraz „Gramatyka polsko – łacińska”, a także założył w Warszawie Collegium Nobilium. RECYTATOR 1: Dałeś wymowy chwalebne ustawy, Uczyłeś, co jest obywatel prawy, Wskrzesiłeś piękne dawnych Rzymian wdzięki, Wielbiłeś cnotę, słodkiej lutni jęki. RECYTATOR 2: Ażeby młodzież pod pilnym dozorem, Szerzyła rozum, idąc cnoty torem, Wystawiłeś jej dom nauk wspaniały, Przybytek męża nieśmiertelnej chwały. RECYTATOR 3: Ucieszył się sam Stwórca skoro zoczył, Że mędrzec z głupstwem zwycięski bój stoczył, Ryknął fanatyzm, zawarł przesąd usta, Dokonał resztę wiek mądry Augusta. UCZEŃ 2: Przygotował nowe kadry nauczycieli i wychowawców. Sam głosił przemówienia do wychowanków i ich rodziców, w których szeregach znajdowali się prawie wszyscy wpływowi wówczas obywatele polscy. Nawoływał ich do odnowy duchowej. Reforma szkolnictwa przeprowadzona przez ks. Konarskiego polegała na tym, że zorganizował on nauczanie języka i retoryki łacińskiej na nowych podstawach, w oparciu o ożywione na nowo autentyczne tradycje antyku. W retoryce dbał nie tylko o formę wypowiedzi, ale i treść, podejmując ważne kwestie z życia społecznego i politycznego naszej Ojczyzny. Wprowadził także do programu szkolnego nowe przedmioty: historię powszechną i ojczystą, prawo polskie i międzynarodowe, geografię, zagadnienia polityczne i światopoglądowe, języki nowożytne i filozofię. RECYTATOR 1: Ty pierwszy śmiałeś zrzucić szkoły pęta, Szkoły, co rozum okuwszy w kajdany, Na triumf głupstwu, zwycięstwu nadęta Ciemną prostotą zarażała stany. RECYTATOR 2: Zważywszy pilnie zgubne rządu wady, Jako sromotnie kraj ginął bez rady, Pierwszy odkryłeś, co nasz naród ślepi, Że użyć można tej wolności lepiej. RECYTATOR 3: U Ciebie szukał tron z senatem rady, Tyś przewodniczą wskazówką był rządu, Tyś pierwszy odkrył skryte prawa wady Zaradził sposób naprawienia błędu. UCZEŃ 3: Ks. Stanisław Konarski poświęcał się także reformie politycznej. Podstawowym jego dziełem w tej dziedzinie było „O skutecznym rad sposobie”, w którym wskazał możliwości przebudowy państwa przez samych obywateli. Dowodem wielkich zasług ks. Konarskiego dla Ojczyzny był medal z napisem „Sapere auso” („Temu, który ośmielił się być mądrym”) wybity na jego cześć przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Innym podkreśleniem jego zasług było to, iż król bywał w szkołach pijarskich i zapraszał ks. Konarskiego do siebie na słynne Obiady Czwartkowe. Dowodem zasług Konarskiego są także dzieła, które powstały wskutek przygotowania przez niego kadr młodych Polaków, zdolnych do skutecznego czynu. Na skutek inspiracji pijarskiej powstała w Warszawie Szkoła Rycerska oraz rozpoczęła działalność Komisja Edukacji Narodowej, tworzona i podtrzymywana przez uczniów ks. S. Konarskiego. RECYTATOR 1: Straszny to musiał być ów wiek miniony, Szaleństwem możnych, swawolą pijaną, Kiedy jednemu ledwie na miliony, Odwagi mędrca nagrodę przyznano. RECYTATOR 2: Medal wybity z tym strasznym napisem, A liść dębowy Konarskiego sława... Zda się nie dębem a smutnym cyprysem, Co nad mogiły pochmurnymi stawa. Jeśli to prawda, co ten brąz wyrzeka, Z śmiercią jednego cóż tu wszystkich czeka?... UCZEŃ 1: Ks. Konarski miał także osiągnięcia na polu działalności religijnej. Podkreślał mocno, że życie religijne jest nieodłączne od życia społecznego i politycznego. Był zdania, że dobrymi obywatelami i prawdziwymi patriotami będą tylko ludzie szczerze religijni, ludzie o zdrowych zasadach moralnych. Życia dopełnił w celi zakonnej swojego Collegium Nobilium przy ul. Miodowej w Warszawie 3 sierpnia 1773 roku. Jego pogrzeb był wielką narodową manifestacją. Zmarłego pochowano w podziemiach kościoła pijarskiego przy ul. Długiej. Serce wielkiego nauczyciela, przechowywane najpierw w Collegium Nobilium, od roku 1882 znajduje się w prezbiterium pijarskiego kościoła Przemienienia Pańskiego w Krakowie. RECYTATOR 1: Konarski umarł! O jak wiele traci Polska, w utracie tak zacnego Męża! Zguby tak drogiej, żałość nie opłaci: Wszystko śmierć gnębi i wszystko zwycięża! RECYTATOR 2: Konarski umarł! Filar naszej sławy, I pierwsza polskich dowcipów zaleta! Wskrzesiciel nauk, obywatel prawy, Radca gorliwy, Mędrzec, i Poeta. RECYTATOR 3: Wszakże nie zmarłeś nam i Muzom cały, Śmierć wielkiej duszy ciosu nie zadawa, A pismom, w których żyjesz pozostały, Nieśmiertelności imię nada sława. Opracowała: mgr Marzena Piórkowska Bibliografia: Bogdziewicz Henryk O Ks. Stanisławie Konarskim i innych pijarach w poezji, Kraków 2000; Chachulski Tomasz, Stanisław Konarski, Warszawa 2000, seria: Ludzie niezwyczajni; Konopczyński Stanisław, Stanisław Konarski, Warszawa 1929; Taff Jan Henryk, Życie i dzieło pijara księdza Stanisława Konarskiego, Warszawa 2001.
O wojnach Mieszka nam powiedz, O slupach nad Odrą stawianych. Niech niesie Twoją opowieść Wiatr halny i morskie skwały… Narrator 1: 11 listopada… był to dzień, o którym marzyli nasi rodacy. Nie wszystkim było dane powrócić do swojego kraju. Recytator 3: Moja piosnka II C. K. Norwid (recytacja na tle muzyki F. Chopina),
Sklep Książki Nauki społeczne i humanistyczne Pedagogika, dydaktyka Scenariusze teatrzyków dla szkół. Historia Polski i świata (okładka miękka, Oferta : 16,25 zł Oferta Smart Books : 14,11 zł Oferta WawaSmart : 14,40 zł Oferta dvdmax : 17,24 zł Wszystkie oferty Opis Opis Scenariusze teatralne zawarte w powyższej książce przeznaczone są głównie dla gimnazjalistów, ale z powodzeniem mogą z nich korzystać również uczniowie szkół podstawowych. Treść scenariuszy nawiązuje do znanych faktów historycznych, mających istotny wpływ na losy Polski i świata. Są też i takie, które można traktować jako dziejowe ciekawostki, które od wielu lat inspirują twórców literackich, filmowców czy kompozytorów. Jest tu w sumie dwadzieścia scenariuszy ( Chrzest Polski, Bitwa pod Grunwaldem, Potop szwedzki, Powstanie styczniowe, Cezar i Kleopatra, Pakt Ribbentrop- Mołotow), a każdy zapisany jest w formie rymowanych dialogów, uzupełnionych wstępem oraz opisami (objaśnieniami) mającymi ułatwić interpretację tekstów. Naturalnie, część opisowa to tylko wskazówki, ale można po prostu samodzielnie eksperymentować ze scenografią, rekwizytami, zachowaniem się postaci itd. Wiele zależy od wyobraźni reżysera i młodych aktorów. Życzymy miłej i pouczającej opis pochodzi od wydawcy. Dane szczegółowe Dane szczegółowe Tytuł: Scenariusze teatrzyków dla szkół. Historia Polski i świata Autor: Kaliska Zofia Wydawnictwo: Wydawnictwo Printex Język wydania: polski Język oryginału: polski Liczba stron: 200 Numer wydania: I Data premiery: 2012-08-08 Forma: książka Wymiary produktu [mm]: 212 x 15 x 146 Indeks: 11742876 Recenzje Recenzje Dostawa i płatność Dostawa i płatność Prezentowane dane dotyczą zamówień dostarczanych i sprzedawanych przez empik. Wszystkie oferty Wszystkie oferty Inne z tego wydawnictwa Najczęściej kupowane
„W czeskiej krainie pojął on za żonę szlachetną siostrę Bolesława Starszego [Bolesława II], która okazała się w rzeczywistości taką, jak brzmiało jej imię. Nazywała się bowiem po słowiańsku Dobrawa, co w języku niemieckim wykłada się: dobra…” – rozpisywał się o przymiotach Mieszkowej małżonki Thietmar z Merseburga. I chociaż złośliwcy wytykali czeskiej
Autor: Anna Bronowicka sfinansowano ze środków Fundacji PZU Scenariusz-uroczystości-z-okazji-Chrztu-Polski Autor: dr Marek Sass Partner: Fundacja PZU Scenariusz-Swieto-Chrztu-Polski-Marek-Sass Autor: ks. Jarosław Wąsowicz SDB sfinansowano ze środków Fundacji PZU Chrzest-Polski-scenariusz-akademii Autor: Damian Janczara Scenariusz-Święto-Chrztu-Polski Materiały dydaktyczne dla nauczycieli zrealizowane przy pomocy Narodowego Centrum Kultury Scenariusze powstały z myślą o nauczycielach historii wszystkich poziomów nauczania, aby zaproponować im atrakcyjny sposób przeprowadzenia lekcji na temat znaczenia i roli chrztu Polski. W sumie powstało 9 scenariuszy, po 3 dla każdego typu szkoły. Zostały ona zamieszczone na stronie w zakładce: scenariusze lekcji. Można z nich swobodnie korzystać. Materiały dydaktyczne zostały przygotowane w sposób umożliwiający samodzielny ich druk. Do każdego scenariusza zostały również przygotowane materiały pomocnicze, tzn. odpowiednio dobrane materiały źródłowe, karty pracy dla uczniów, mapy, infografika. Scenariusze stanowią gotowe pomysły dla nauczycieli jak przeprowadzić lekcje, są wskazane cele do osiągnięcia, sugerowany czas konieczny na przeprowadzenie lekcji wg danego scenariusza, instrukcje do projektu oraz krok po kroku przebieg lekcji kreatorskiej. Zakres analizowanej tematyki ujętej w scenariuszach może być ponadto poszerzony o dodatkową literaturę wskazaną przez autorów scenariuszy. Scenariusze można również pobrać pod odnośnikami: SZKOŁA PODSTAWOWA Scenariusz 1 – Szkoła podstawowa – Od legendy o Piaście do historii o Mieszku I. Lekcja kreatorska Scenariusz 1 – Szkoła podstawowa – Karty pracy Scenariusz 1 – Szkoła podstawowa – Teksty źródłowe Scenariusz 1 – Szkoła podstawowa – Mapa Scenariusz 2 – Szkoła podstawowa – W kraju Mieszka. Multimedialny projekt edukacyjny Scenariusz 2 – Szkoła podstawowa – Karty pracy Scenariusz 2 – Szkoła podstawowa – Tekst źródłowy Scenariusz 2 – Szkoła podstawowa – Infografiki Scenariusz 3 – Szkoła podstawowa – Chrzest Polski 966 i jego 1050 rocznica. Projekt edukacyjny – gazeta historyczna Scenariusz 3 – Szkoła podstawowa – Karta pracy Scenariusz 3 – Szkoła podstawowa – Tekst źródłowy Scenariusz 3 – Szkoła podstawowa – Infografika Scenariusz 3 – Szkoła podstawowa – Mapa GIMNAZJUM Scenariusz 1 – Gimnazjum – Zaprowadzenie chrześcijaństwa w Polsce według Jana Matejki. Lekcja kreatorska Scenariusz 1 – Gimnazjum – Teksty źródłowe i materiały pomocnicze Scenariusz 2 – Gimnazjum – Grody i grodziska wielkopolskie – krajobraz kulturowy państwa pierwszych Piastów dawniej i dziś Scenariusz 2 – Gimnazjum – Ilustracje Scenariusz 3 – Gimnazjum – „Mieszko! Mieszko! Mój koleżko!” – analiza piosenki Scenariusz 3 – Gimnazjum – Karty pracy Scenariusz 3 – Gimnazjum – Materiał pomocniczy Scenariusz 3 – Gimnazjum – Teksty źródłowe SZKOŁA PONADGIMNAZJALNA Scenariusz 1 – Szkoła ponadgimnazjalna – Europejski kontekst decyzji przyjęcia chrztu przez Mieszka Scenariusz 1 – Szkoła ponadgimnazjalna – Karty pracy Scenariusz 1 – Szkoła ponadgimnazjalna – Tekst źródłowy Scenariusz 2 – Szkoła ponadgimnazjalna – Geneza i znaczenie chrztu Mieszka I dla budowy państwa polskiego Scenariusz 2 – Szkoła ponadgimnazjalna – Karty pracy Scenariusz 2 – Szkoła ponadgimnazjalna – Tekst źródłowy Scenariusz 3 – Szkoła ponadgimnazjalna – Gniezno i Poznań w 1966 roku, czyli kontrowersje wokół obchodów Millenium źródło:
Chrzest Mieszka I, znany powszechnie jako Chrzest Polski był przełomowym wydarzeniem, które symbolicznie uznaje się za początek państwa polskiego. Miało do niego dojść w Wielką Sobotę 14 kwietnia 966 roku, dokładnie 1057 lat temu. Na pamiątkę tego wydarzenia od 2019 roku obchodzimy państwowe Święto Chrztu Polski.
Katalog Joanna Królikowska, 2010-04-15PrzemyślUroczystości, ScenariuszeScenariusz przedstawienia z okazji święta patrona szkoły Świętej Jadwigi Królowej Polski na podstawie "Kroniki "Jana Długosza. Scenariusz przedstawienia z okazji święta patrona szkoły Świętej Jadwigi Królowej Polski na podstawie „Kroniki „ Jana Długosza Narrator 1:Szanowni Goście, Rado Pedagogiczna, Drodzy Uczniowie! Chyba wszyscy znamy cel dzisiejszego spotkania, ale dla ścisłości przypomnę, iż zebraliśmy się właśnie dziś, by świętować uroczystość Dnia Patronki naszej Szkoły – jakże dla nas wszystkich ważnej. Program artystyczny przygotowany na podstawie „Kroniki” Jana Długosza ma na celu uczcić imię Królowej Jadwigi, która 8 czerwca 1997 r. została ogłoszona świętą. Narrator 2: Jan Długosz. Był polskim historykiem, dyplomatą i duchownym; wychowawcą synów króla Kazimierza Jagiellończyka. Urodził się w 1415 roku w Brzeźnicy, zmarł w 1480 roku w Krakowie. Do historii przeszedł jako autor licznych publikacji historycznych, w tym najsłynniejszego dzieła „Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego”, obejmującego historię Polski od najdawniejszych czasów do 1480 r. Pisząc swoją kronikę Długosz wyrażał się ze szczególnym podziwem o królowej Jadwidze jako wybitnej osobowości wykazującej się ogromną siłą charakteru i godnym wypełnianiem powierzonych obowiązków, pomimo młodego wieku. Doceniał jej zasługi dla rozwoju polskiej kultury i oświaty oraz podnoszenia poziomu intelektualnego. Narrator1: Zapraszamy zatem na przedstawienie przygotowane przez członków szkolnego koła teatralnego. Scena I Długosz: Wielki książę Jagiełło na wieść, że królewnę Jadwigę, córkę Ludwika sprowadzono z Węgier do Królestwa Polskiego i ozdobiono koroną królewską oraz powierzono rządy nad całym Królestwem, kiedy się nadto dowiedział, że wspomniana królewska dziewica jest tak dalece urodziwa, iż uznano, że w tej chwili nie ma sobie równej na całym świecie, wysyła swoich braci, dwu książąt: Skirgiełłę i Borysa do królowej Jadwigi i prałatów oraz panów polskich, by prosili o rękę wspomnianej królewny dla niego. (Sala audiencyjna na zamku. Wchodzi Jadwiga i panowie polscy. Królowa siada na tronie. Pojawiają się Skirgiełło i Borys. Kłaniają się zgromadzonym.) Skirgiełło: Witaj królowo Jadwigo. Przybywamy z rozkazu brata naszego księcia Jagiełły. Borys: Od dawna wielcy książęta i potężni królowie nakłaniali naszego księcia litewskiego Jagiełłę, by przyjął wiarę chrześcijańską, porzuciwszy własną, w której pozostawili go rodzice. Skirgiełło: Nigdy jednak nie można go było nakłonić żadna namową ani nawet wojnami, które z nim prowadzili Krzyżacy. Borys: To dla Ciebie, Najlepsza i Najjaśniejsza Królowo i dla Twojego Królestwa Polskiego zachował najwyższy ten zaszczyt i ten przywilej, którego pamięć będzie trwała przez wiele wieków. Skirgiełło: Jeżeli zaś Wasza Wysokość raczy przyjąć wspomnianego pana naszego, księcia litewskiego Jagiełłę za małżonka, to on obiecuje nie tylko te korzyści, które się wiążą z przyjęciem wiary katolickiej, ale ponadto wiele innych, cennych darów. Borys: Przyrzeka zatem przede wszystkim, że on sam ze swoimi braćmi, książętami litewskimi, panami i możnymi oraz całym ludem litewskim i żmudzkim, przyjmie wiarę rzymskokatolicką. Skirgiełło: Proponuje, że wcieli wieczystą i nierozerwalną unią do królestwa Polskiego wszystkie przynależne do niego prawem naturalnym ziemie Litwy i Żmudzi oraz niektóre orężem zdobyte ziemie ruskie. Borys: Przyrzeka, że przywiezie do Królestwa Polskiego wszystkie skarby własne i odziedziczone po ojcu i dziadku i zużyje je wyłącznie na pożytek Królestwa. Jadwiga: Poruszyły mnie bardzo Wasze słowa. Cieszy mnie to, że wielki książę litewski pragnie przyjąć wiarę chrześcijańską. Pozwólcie zatem bym sprawę tak niezwykłej wagi przedyskutować mogła z dostojnikami. Scena II Długosz: Wielki książę litewski Jagiełło, zamierzając objąć rządy nad Królestwem Polskim i ożenić się z królową Jadwigą, przybywa do Polski ze swoimi braćmi z wielkim orszakiem oraz wozami, które wiozą jego skarby i ogromny majątek składający się z różnych rzeczy. Prowadzony przez posłów polskich wjechał najpierw do Lublina i zabawił tam celowo kilka dni, aby wieść o jego przybyciu rozeszła się wśród panów polskich. Z Lublina zaś ociężałym i powolnym marszem zmierzał do Krakowa. Wtedy też Jadwiga wysyła potajemnie posła, zaufanego dworzanina Zawiszę z Oleśnicy, na spotkanie z księciem Jagiełłą polecając, by go oglądnął, jego urodę i postawę, by wrócił jak najszybciej i opowiedział dokładnie o jego urodzie, sylwetce i obyczajach. Zawisza: Witaj królowo. Jadwiga: Witaj Zawisza. Jakież wieści mi przynosisz? Zawisza: Książę Jagiełło przyjął mnie uprzejmie i życzliwie. Jadwiga: Powiedz Zawisza, czy to prawda, że uroda księcia jest szpetna? Zawisza: Nie słuchaj królowo plotek. Napatrzyłem się dowoli sylwetce Jagiełły i przyznać muszę, że jest ona zgrabna i kształtna. Ma on wesołe spojrzenie, twarz podłużną, bez żadnego jednak śladu szpetoty, a obyczaje poważne i godne księcia. Jadwiga: Uspokoiłeś mnie zatem panie. Udajmy się więc do panów polskich, aby czym prędzej zdać im relację. Muszę podjąć bardzo ważną decyzję. Scena III Długosz: Usilne i różnorodne zabiegi zarówno prałatów, jak i panów polskich, gorące ich prośby zmiękczyły królową Jadwigę tak, że zgodziła się wyjść za mąż za księcia litewskiego Jagiełłę, by zapewnić wzrost wiary chrześcijańskiej i pokój wśród chrześcijan. Uzyskawszy zatem od niej słowo, we czwartek, 14 lutego, tj. w uroczystość św. Walentego, najpierw wielki książę litewski Jagiełło, a potem jego bracia, książęta litewscy i szlachta pouczeni dokładni w wierze katolickiej i jej prawdach, wyznają świętą wiarę i przyjmują chrzest w katedrze krakowskiej. Książę Władysław, czyli Jagiełło, bo taki imię przyjął na chrzcie, przyjąwszy pierwszy sakrament, w tym samym dniu przystąpił znów do drugiego i we wspomnianej katedrze krakowskiej zawarł publicznie małżeństwo z Jadwigą. (Katedra wawelska. Wewnątrz zgromadzeni dostojnicy. W tle słychać dźwięk dzwonów. Wchodzą Jadwiga i Jagiełło.) Jagiełło: Wyznaję i przyjmuję świętą prawowierną wiarę, odrzuciwszy błędy pogaństwa. przyjmuję chrzest i imię odpowiednio wielkie księciu Jagielle, imię książąt polskich – Władysław. Jednocześnie za żonę biorę piękną i znakomitą dziewicę- królową polską Jadwigę. Podległe mi ziemie Litwy, Żmudzi i Rusi, nad którymi sprawowałem pełną i prawowitą władzę zapisuję na zawsze Królestwu Polskiemu, zjednoczę z nim, wcielę do niego. Ochrzczę ich narody i nawrócę na prawdziwą wiarę. (Arcybiskup gnieźnieński wkłada koronę na głowę Jagiełły. Zgromadzeni wznoszą okrzyki na cześć króla) Długosz: Król polski Władysław chcąc zgodnie z zobowiązaniem doprowadzić lud i ziemię litewską od pogańskich przesądów do czci jednego, prawdziwego Boga, zabierając ze sobą Jadwigę, arcybiskupa gnieźnieńskiego i wielu duchownych, udaje się na Litwę. Tam wraz ze swoją małżonką przekonuje książąt i rycerzy, by zgodzili się przyjąć wiarę chrześcijańską. Każe zburzyć ołtarze, na których składano ofiary, powycinać gaje uważane za święte oraz pozabijać wszelkie węże, które znajdowały się we wszystkich domostwach jako bóstwa opiekuńcze. Po zabiciu zaś i zniszczeniu bożków cały lud i naród litewski z gotowością i oddaniem zgodził się chętnie przyjąć wiarę chrześcijańską i wyrzec się dawnego błędu. Wielkie zatem były zasługi Jadwigi – władczyni wielkiego i potężnego Królestwa Polskiego. Stworzyła ze swym mężem harmonijny związek i przez kolejnych trzynaście lat sprawowała z Jagiełłą faktyczne współrządy ku wielkiemu zadowoleniu ludu. Narrator 1: Działalność polityczną prowadziła Jadwiga ze swym dworem do końca swego krótkiego życia. Równie ważne były Jej działania na polu edukacji. Pani Wawelska nie żałowała trudu ani kosztów. Sprowadziła na swój dwór uczonych, odbywała z nimi narady i wystarała się o potrzebne pomieszczenia. Wtedy dopiero uniwersytet krakowski w pełni zaistniał na mapie uniwersytetów europejskich, a państwo polskie osiągnęło poziom kulturalny analogiczny do krajów zachodnich. Kulturą promieniował nie tylko uniwersytet, lecz również dwór Królowej. Z Jej inicjatywy powstały pierwsze polskie przekłady Księgi Psalmów i niektórych innych ksiąg Starego Testamentu oraz pism Ojców Kościoła. Otaczała się również Jadwiga muzykami świeckimi, kładła nacisk na umiejętność wykwintnej konwersacji swych dworek, nie stroniła nawet od tak męskiej rozrywki jak polowania . Recytator: Przeto wśród ludzi daleko jej imię rozniosło się - wszędy: Świadectw jej czynów i cnót nie brak po dziś dzień wśród nas: Kwitnie tu przecie dotychczas uczonych wszechnica przesławna Która z hojności jej rąk wzięła początek i wzrost; Ona to mistrze uczone przyzwała zza granic Królestwa, Męże świadome jak nikt nauk wszelakich i sztuk; Ona też uczniów tej szkoły we wszystko nadała sowicie, Za czym się chwały jej blask rozlał szeroko na świat. Narrator 2: Pamięć o Jadwidze przez wieki trwała w świadomości narodu. Nasiliła się w dobie rozbiorów, gdy Polacy pozbawieni rzeczywistego państwa szukali w swej historii tego, co największe i najpiękniejsze. W lipcu 1949 r., w procesji pod przewodnictwem kardynała Adama Sapiehy, do sarkofagu na wprost kaplicy Zygmuntowskiej przenieśli trumnę Jadwigi profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był to w czasach komunistycznych akt odwagi. Do dziś ich następcy składają jej wieńce jako jednej z trzech protektorów uczelni. Przed beatyfikacją wokół sarkofagu młodzież zostawiała tarcze szkolne, a na płycie leżały dziesiątki kartek z prośbami i podziękowaniami. Znak spełnionych życzeń, tu, przed rzeźbą kobiety, której życzenia, po ludzku patrząc, się nie spełniły. Jadwigą - królem Polski. Kiedyś te mury słyszały głos Królowej, szelest jej sukien, płacz po jej śmierci. Dziś, koło południa, drżą od szmeru głosów zwiedzających. Głosy z przeszłości zlewają się z dźwiękami obecnymi, tylko mury milczą. Opracowała Joanna Królikowska Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.
Szukasz prezentacji PowerPoint o Mieszku I chrzcie Polski? A może potrzebujesz pomysłu na ciekawą lekcję historii dla dzieci? W takim razie dobrze trafiłeś. Nie trać już swojego cennego czasu na dalsze poszukiwania, mamy tu coś w sam raz dla ciebie. Jeśli chcesz przygotować ciekawą lekcję na temat najwcześniejszej historii Polski dla najmłodszych w szkole lub w domu albo brakuje
Historia Polski -na podst. Hymnów Narodowych. Autor: Violetta Marchante, dn. 2012 r. *w scenariuszu wykorzystana jest piosenka 'Żeby Polska była Polską’, jako czwarty Hymn, jako, że był dla nas hymnem konspiracyjnego podziemia. (scenariusz opracowany jest dla grupy uczniów szkoły podstawowej, z klas 1-6, Polskiej Sobotniej Szkoły im. Marii Skłodowskiej-Curie w Tarpon Springs, na Florydzie; Scenariusz ten służyć też może dla uczniów w Polsce -również z gimnazjum i szkoły średniej) (nagranie: 'Bogurodzica, Dziewica, Bogiem sławiena, Maryja…… ’ (po tych słowach muzyka jest z lekka przyciszona – recytacje na jej tle) 1. Biały Orzeł na niebie czerwonym I biało-czerwona flaga… Wpatrzeni są w nie Polacy, Od Lecha, z dziada pradziada… 2. Rycerze w lśniacych zbrojach Na Polski granicach stali, A kiedy wróg nam zagrażał, Dla nas walczyli i umierali. 3. Silna i mocna Polska wzrastała, Od Króla Piasta, przez Jagiellonów. Potem wybrano królów nowych, By strzegli dostatku i pokoju. 4. Aż nastał XVI -’Złoty wiek’, Wiek tolerancji i nauki, Gdy każdy w Polsce -nie tylko Polak, … (dochodzą do grupy inni uczniowie) Schronienia i rozwoju szukał…. …………………………………………………….. ……. (niepokojąca, sroga muzyka) 1. Niepkój! … Groźba! …. Tragedia! … (3 wysokie osoby wchodzą z 3 stron na scene i dzielą miedzy sobą dzieci 3 razy (Austriak tylko 2 razy))……….. Oto dzielą nasz kraj !!! Rosja, Prusy i Austria Zabierają nam ziemie i wolności dar. 2. I nie ma już Polski na mapie, Ale nie wszystko stracone, Dopóki kochamy naszą Ojczyznę, Dopóki mamy polską mowę! 3. Chcą nam odebrać i to, Lecz nikt nam duszy nie odbierze. Wraz z konstytucją 3 maja, Wytrwamy w walce i wierze! ………………………….. (nagranie: 'Nie rzucim ziemi skąd nasz ród, nie damy pogrześć mowy…’) 1. Nie było łatwo, ginęło wielu, Wielu wyjechać z Polski musiało, … (część uczniów odchodzi na bok -odprowadza je nauczyciel) Aby w tęsknocie, nawet z daleka, Ojczyźnie służyć i walczyć dalej… 2. Walczyli pisząc piękne wiersze, Walczyli ucząc do Polski miłości, Walczyli sercem, walczyli też bronią, I z szablą w ręku szli przeciw zaborcom… …………………………………….. (nagranie : 'Jeszcze Polska nie zginęła, póki my żyjemy…’) 1. 100 lat minęło. – Polak potrafi wytrwać w nadziei, nie stracić wiary! Rok tysiąc dziewięstet osiemnasty (1918) Nareszcie (!!!) -wolny nasz kraj wytrwały! 2. Cieszą się dzieci, cieszą dorośli, … (dzieci, które wcześniej odeszły -wracają, ) Biało-czerwone wznoszą się flagi . Po polsku można mówić znów głośno, I śpiewać Hymny naszego kraju… (***objaśnienie – do 1927(referendum) były 3 hymny narodowe jednocześnie: Bogurodzica’, 'Rota’ i 'Mazurek Dąbrowskiego’) 3. Dwadzieścia lat wolności minęło, Ojczyzna wznosi się silna i piękna. Lecz Druga Wojna Światowa się skrada, By w nas uderzyć z pierwszym września… …………………………………………………. ( sroga muzyka) 1. Niemcy i Związek Radziecki, (znów podział na 2 grupy) Znowu Polską się dzielą i rządzą. Walczyliśmy dzielnie. Pomimo obietnic, Nikt inny nie przyszedł nam z pomocą… 2. Czas wojny – to czas okrutny, Niszczą Polaków i polski język… Ale wytramy też i to, I doczekamy się zwycięstwa. …………………….. (Piosenka : 'Dzień zwycięstwa, o nim marzył każdy z nas…’ -jedna zwrotka) 1. Zwycięstwo przyszło! Polska się stroi! Lecz co się dzieje? Czas nowej niewoli? Komunizm? U nas? Brak demokracji? Sprzedano Polskę Radzieckiej Rosji! 2. Wygląda tak, jakby była wolność, Mówić po polsku nikt nie zabrania, Ale nie można myśleć i żyć, Tak, jak się chce. To zakazane. 3. I znowu wielu traci życie, Za to, że są patriotami, Wielu po wojnie do Polski nie wraca, Ci, co wrócili, są więźniami… 4. Lecz nasze dusze i nadzieje, Są niezniszczalne, jak siła narodu… W atakowanym trwamy Kościele, Strajkują dorośli, dzieci i młodzież… 5. A nikt nie wygra z tą wytrałością. Polska Radziecki komunizm powala. Nastaje wolność z Solidarnością, Ojczyzna z presjii znów powastała! …………………………….. (nagranie: 'Z głębi dziejów’, czyli: 'Żeby Polska, była Polską’) 1. To nie jest koniec Polskiej Historii, Tworzy się dalej w każdym z nas. I o nas rzecz przedstawią potomni, Czy byliśmy wierni, czy pełni wad… 2. Czy docenimy minionych pokoleń ambicje? Czy nie sprzedamy praojców krwią pokrytej ziemi? Czy Polskę kochamy, żyjąc na obczyźnie? Czy w cieniu innych narodów znikniemy? ……………………………………. (nagranie: mix melodyczny czterech Hymnów Polski) Albo: 'Hymn Solidarności’)
`Chrzest Polski Przedstawienie teatralne w trzech aktach. Akt pierwszy: Dwór Mieszka Zjazd Starszyzny plemienia Polan Osoby: Mieszko I , Sydbór, Dobrosław, Starszyzna-Jaksa Czarny,Jaksa Biały,Krzywogęba + kilku statystów,stolnicy,dwórki. Akt drugi: Mieszko i Dobrawa zaślubiny i przygotowania do chrztu Osoby: Mieszko,Dobrawa,Sydbór

Odpowiedzi MP98 odpowiedział(a) o 19:52 (B)iskup: Czy przyjmujesz Jezusa jako swojego Pana, a kościół za jego jedyny i praworządny organ na Ziemi(M)ieszko I : Tak, ekscelencjo. Przyjmuję go jako swego Pana i Króla na wieki wieki Amen. 0 0 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

Historia Polski i Stanów Zjednoczonych ma wiele wspólnych elementów, krótkie przedstawienie postaci Georga Washingtona. Życie Józefa Piłsudskiego: Dzieciństwo i młodość. Syberia i Polska Partia Socjalistyczna. Związek Strzelecki i Legiony.
Poniżej znajdują się specjalne scenariusze lekcji oraz karty pracy poświęcone roli i znaczeniu chrztu Polski jako jednego z najważniejszych wydarzeń w historii państwowości polskiej oraz jego wpływu na kształt współczesnej Polski. Scenariusze lekcji oraz karty pracy zostały opracowane w kilku wariantach, w zależności od typu szkoły. Wszystkie materiały dydaktyczne nawiązują do V plakatu oraz V tomu książki poświęconych chrztowi Mieszka I. Materiały dydaktyczne zostały przygotowane w sposób umożliwiający samodzielny ich druk. Zachęcamy do wykorzystywania ich przez nauczycieli historii, a także przez różnego rodzaju instytucje kultury, działy edukacyjne w muzeach, biblioteki, domy kultury. Scenariusze lekcji powstały w ramach projektu realizowanego przez Powiat Gnieźnieński pn. Ogólnopolska kampania edukacyjna dla dzieci i młodzieży dofinansowanego ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Chrzest 966. Scenariusze dla szkół podstawowych Mieszko I – od legendy o Piaście do historii o Mieszku I. Lekcja kreatorska. Scenariusz nr 1 Tekst źródłowy Mapa Karty pracy W kraju Mieszka. Multimedialny projekt edukacyjny. Scenariusz nr 2 Tekst źródłowy Karty pracy Infografika Chrzest Polski 966 i jego 1050 rocznica. Projekt edukacyjny – gazeta historyczna. Scenariusz nr 3 Tekst źródłowy Mapa Karta pracy Infografika Uwaga: uczniowie szkół podstawowych, którzy przygotują relację z przeprowadzonych lekcji kreatorskich mogą wziąć udział w II ogólnopolskim konkursie pn. Tu powstała Polska – Chrzest Polski. Termin nadsyłania prac upływa w dniu 23 maja 2016 roku. Na zwycięzców czeka atrakcyjna nagroda – trzydniowa wycieczka do Gniezna i Powiatu Gnieźnieńskiego w terminie 14 – 17 września 2016 roku. Konkurs został uwzględniony w postępowaniu rekrutacyjnym w roku szkolnym 2016/2017. Więcej informacji w dziale: konkurs Scenariusze dla szkół gimnazjalnych Zaprowadzenie chrześcijaństwa w Polsce według Jana Matejki. Lekcja kreatorska. Scenariusz nr 1 Tekst źródłowy Grody i grodziska wielkopolskie - krajobraz kulturowy państwa pierwszych Piastów dawniej i dziś. Scenariusz nr 2 Ilustracje Mieszko! Mieszko! Mój koleżko! – analiza piosenki. Scenariusz nr 3 Tekst źródłowy Karty pracy Materiały Scenariusze dla szkół ponadgimnazjalnych Europejski kontekst decyzji przyjęcia chrztu przez Mieszka. Scenariusz nr 1 Tekst źródłowy Karty pracy Geneza i znaczenie chrztu Mieszka dla budowy państwa polskiego. Scenariusz nr 2 Tekst źródłowy Karty pracy Gniezno i Poznań w 1966 roku, czyli kontrowersje wokół obchodów Millenium. Scenariusz nr 3 Tekst źródłowy Materiały Karty pracy Autorzy scenariuszy: prof. UAM dr hab. Violetta Julkowska Dr hab. prof. Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu historyk historiografii i dydaktyk historii. Organizatorka projektów badawczych i edukacyjnych, współautorka podręczników i materiałów edukacyjnych do historii. Zainteresowania badawcze: kultura historyczna, historia historiografii, studia regionalne, studia nad pamięcią i studia biograficzne. Opublikowała książki: Retoryka narracji historycznej Joachima Lelewela 1998; Europejski wymiar edukacji a chrześcijaństwo, 2006; Historia dla wyobraźni. Recepcja i interpretacja pisarstwa historycznego Karola Szajnochy, Poznań 2010; Foto-historia. Fotografia w edukacji historycznej (red.) 2012 i Foto-historia. Fotografia w przedstawianiu przeszłości (red.) 2012; Przywołane z historii. Ocalone z pamięci (red.) 2013; Helena Tadeuszak 1909-1986 (2014); Jan Kiliński. Historia i pamięć (red.) 2015. dr Mariusz Menz dr Mariusz Menz – adiunkt w Instytucie Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, zatrudniony w Zakładzie Myśli i Kultury Politycznej. Zainteresowania naukowe koncentrują się wokół analizy polskiej myśli politycznej, dydaktyki historii i wiedzy o społeczeństwie oraz polskiego dyskursu politycznego. Autor wielu artykułów naukowych z zakresu historii Galicji i problematyki oświatowej; współautor trzech podręczników szkolnych. Członek Międzynarodowego Zespołu Badawczego „Galicja 1772-1918” oraz ekspert polsko-niemieckiego podręcznika do historii. Od urodzenia związany z Gnieznem, gdzie współpracuje z GSW „Milenium” oraz prowadzi zajęcia na Gnieźnieńskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Opracowanie graficzne: Jarosław Gryguć Artysta plastyk, autor książek i plakatów z serii Kultura Piastów dla Dzieci. Pasjonat historii.
Chrzest Polski początkiem nowego życia narodu. Scenariusze katechez o chrzcie świętym dla gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych. Tom 2. Dane szczegółowe:
Katalog Małgorzata Kur, 2019-06-18KobyłkaHistoria, ScenariuszeScenariusz uroczystości 1050 Rocznica Chrztu Polski 1050 ROCZNICA CHRZTU POLSKI 14 kwietnia 966 Muzyka: Niemen- Pieśń wojów R. Janson- Ty jesteś mój Syn Obrazy: 1. Plakat rocznicowy (1050 rocznica Chrztu Polski) 2. J. Matejko — portret Mieszka I 3. Mieczysław I kruszy bałwany 4. Zaprowadzenie chrześcijaństwa 5. Meszko i Dobrawa Narrator: Chrystus — jako Początek i Koniec ludzkich dziejów — sprawił, że 1050 lat temu na polskiej ziemi został postawiony krzyż. W 966 roku syn Siemomysła Mieszko I przyjął chrzest. Chociaż został on udzielony pojedynczej osobie, to przecież dał początek wspólnocie z innymi osobami ochrzczonymi. Myśląc o fakcie chrztu Mieszka, możemy mówić o „narodzie ochrzczonych", o „chrzcie narodu", a więc również o Chrzcie Polski. Książę Mieszko tym samym wprowadził swoich pobratymców w świat kultury łacińskiej i uczynił ich obywatelami wspólnoty ludów chrześcijańskich. Jego chrzcielnica stała się kolebką rodzącego się narodu, pozostając znakiem budującym jego tożsamość. Chrzest wprowadził nasz naród w nowy świat, który wyraża się przez nową kulturę, nowe instytucje, struktury i zapisy prawne. Zapraszamy wszystkich na krótką podróż w historię tego wydarzenia. Przy stoliku siedzi biskup Thietmar z Merseburga. Przed nim napis XI w. , rulon papieru, kałamarz, pióro gęsie. Do niego podchodzi Rozmówca : Rozmówca: - Witajcie wielebny biskupie Thietmarze! Co tam macie przed sobą? Thietmar: - Opisuję historyję sławetnego władcy Polan Mieszka 1, a mianowicie jego ochrzczenie się wraz z dworem całym. Rozmówca: - Ależ to było już 50 lat temu w roku pańskim 966 ! Thietmar: - Prawda mi to znana z „Roczników" naonczas w Polszcze spisanych i z tego co starzy ludzie jeszcze wspominają. Rozmówca: - Biskupie Thietmarze, ale wy w Merseburgu siedzicie. Dlaczego zatem władcę sąsiedniego kraju opisujecie? Thietmar: - Kronikarzem jestem, ale i duchownym, przeto sprawy religijne bardzo mi na sercu leżą. Widzę ja mądrość i przenikliwość polskiego księcia, że na drogę wiary chrześcijańskiej rychło wstąpił. Odtąd i Polska do rodziny krajów cywilizowanych należy. Rozmówca: -Słusznie prawicie biskupie Thietmarze. Wiele krajów niedawno dopiero pogaństwo porzuciło. A niektóre narody północne jeszcze na prawowitą wiarę czekają. A przeczytajże nam, co tu zapisałeś. Thietmar czyta: ‚, Dlatego przedstawię resztę czynów znakomitego księcia Polan Mieszka, o którym pisałem szeroko w poprzednich księgach. W czeskiej krainie pojął on za żonę szlachetną siostrę Bolesława Starszego, która okazała się w rzeczywistości taką, jak brzmiało jej imię. Nazywała się bowiem po słowiańsku Dobrawa, co w języku niemieckim wykłada się: dobra. Owa wyznawczyni Chrystusa, widząc swego małżonka pogrążonego w wielorakich błędach pogaństwa, zastanawiała się usilnie nad tym, w jaki sposób mogła by go pozyskać dla swojej sposoby, nie dla zaspokojenia trzech żądz tego zepsutego świata, lecz dla korzyści wynikających z owej chwalebnej i przez wszystkich wiernych pożądanej nagrody w życiu przyszłym. Umyślnie postępowała ona przez jakiś czas zdrożnie, aby później móc długo działać dobrze. Kiedy mianowicie po zawarciu wspomnianego małżeństwa nadszedł okres wielkiego postu i Dobrawa starała się złożyć Bogu dobrowolną ofiarę przez wstrzymywanie się od jedzenia mięsa i umartwianie swego ciała, jej małżonek namawiał ją słodkimi obietnicami do złamania postanowienia. Ona zaś zgodziła się na to w tym celu, by z kolei móc tym łatwiej zyskać u niego posłuch w innych sprawach. Jedni twierdzą, iż jadła ona mięso w okresie jednego wielkiego postu, inni zaś, że w trzech takich okresach. Dowiedziałeś się przed chwilą, czytelniku, o jej przewinie, zważ teraz, jaki owoc wydała jej zbożna intencja. Pracowała więc nad nawróceniem swego małżonka i wysłuchał jej miłościwy Stwórca. Jego nieskończona łaska sprawiła, iż ten, który Go tak srogo prześladował, pokajał się i pozbył na ustawiczne namowy swej ukochanej małżonki jadu przyrodzonego pogaństwa, chrztem świętym zmywając plamę grzechu pierworodnego. I natychmiast w ślad za głową i swoim umiłowanym władcą poszły ułomne dotąd członki spośród ludu i w szatę godową przyodziane, w poczet synów Chrystusowych zostały zaliczone. Ich pierwszy biskup Jordan ciężką miał z nimi pracę, zanim, niezmordowany w wysiłkach, nakłonił ich słowem i czynem do uprawiania winnicy Pańskiej. I cieszył się wspomniany mąż i szlachetna jego żona z ich legalnego już związku, a wraz z nimi radowali się wszyscy ich poddani, iż z Chrystusem zawarli małżeństwo." Przy stoliku siedzi Gall Anonim, pisze. Przed nim napis XII w. , rulon papieru, kałamarz, pióro gęsie. Rozmówca: - Szczęść Boże w pracy mnichu Gallu! Nad czym to ślęczysz tak pracowicie? Gall: - To „Kronika Polska" historyję kraju przedstawiająca. A zaczyna się ona od chrztu Polski w roku 966. Rozmówca: -To przedtem Polanie poganami długo byli, jako i inni Słowianie. Gali: ,, -Tak, dopóki sam książę Mieszka się nie ochrzcił, przez to przykład wszystkim pozostałym dając. Rozmówca: -A jakże do tego doszło? Gali: -Przez pobożną księżnę Dobrawę, córkę króla Bolesława. Posłuchaj oto co zapisałem: (czyta) „Mieszko objąwszy księstwo zaczął dawać dowody zdolności umysłu i sił cielesnych i coraz częściej napastować ludy sąsiednie dookoła. Dotychczas jednak w takich pogrążony był błędach pogaństwa, że wedle swego zwyczaju siedmiu żon zażywał. W końcu zażądał w małżeństwo jednej bardzo dobrej chrześcijanki z Czech, imieniem Dąbrówka. Lecz ona odmówiła poślubienia go, jeśli nie zarzuci owego zdrożnego obyczaju i nie przyrzeknie zostać chrześcijaninem. Gdy zaś on na to przystał, że porzuci ów zwyczaj pogański i przyjmie sakramenta wiary chrześcijańskiej, pani owa przybyła do Polski z wielkim orszakiem dostojników świeckich i duchownych, ale nie pierwej podzieliła z nim łoże małżeńskie, aż powoli a pilnie zaznajamiając się z obyczajem chrześcijańskim i prawami kościelnymi, wyrzekł się błędów pogaństwa i przeszedł na łono matki-Kościoła. Pierwszy więc książę polski Mieszko dostąpił łaski chrztu za sprawą wiernej żony; a dla sławy jego i chwały w zupełności wystarczy jeśli powiemy, że za jego czasów i przez niego Światłość niebiańska nawiedziła królestwo polskie." Rozmówca I : (opowiada, lub czyta ) Uroczysty chrzest Mieszka i jego najbliższego otoczenia odbył się w Gnieźnie, albo Poznaniu, lub na Ostrowie Lednickim. Było to najpewniej 14 kwietnia, w Wielką Sobotę 966 r. Możemy tylko wyobrazić sobie jak wyglądał chrzest Polan. Ówczesne przepisy kościelne nakazywały chrzcić przez zanurzenie całego ciała. Chrzczono więc w rzece, stawie, lub chrzcielnicy, podobnej do wielkiej kadzi. Zgodnie z zasadami moralności, chrztu udzielano oddzielnie kobietom i mężczyznom. Nowo ochrzczeni otrzymywali nowe białe szaty. Rozmówca II: Wraz z księciem przyjęła chrzest jego drużyna i otoczenie, zaś w miarę upływu czasu więcej mieszkańców jego państwa. Domyślamy się, że do większych grodów udawał się książę osobiście, aby zakomunikować swoją wolę wprowadzenia nowej religii. Do miejsc o mniejszym znaczeniu przybywali raczej jego namiestnicy, lub przywódcy lokalni. Konieczne było zniszczenie ośrodków kultu pogańskiego, takich jak święte gaje, kręgi, posągi bóstw. W to miejsce wznoszono krzyż. Przyjęcie chrztu stawało się pomału obywatelskim obowiązkiem, od którego nikt nie powinien się uchylać. Rozmówca I: W 968 r. przybył na nasze ziemie biskup Jordan, który był wysłany przez papieża dla krzewienia wiary chrześcijańskiej w Polsce. Uczono po polsku podstawowych modlitw: „Ojcze nasz", „Zdrowaś Mario" i „Wierzę". Wkrótce w głównych grodach zbudowano pierwsze kościoły drewniane, lub z kamienia. Powszechnie przyjmuje się, iż chrystianizacja ziem polskich trwała aż do początków XIII w. Rozmówca II: Mieszko miał z Dobrawą syna Bolesława Chrobrego i dwie córki. One to przez swoje małżeństwa odegrały też niemałą rolę w chrystianizacji innych krajów. Adelajda wyszła za mąż za księcia węgierskiego Gezę i wychowała syna świętego Stefana, króla i apostoła Węgier. Świętosława została najpierw żoną króla szwedzkiego Eryka Zwycięskiego. Po owdowieniu poślubiła króla duńskiego Svena Widłobrodego. Ich syn Kanut Wielki został królem Danii, Anglii i Norwegii, gdzie umocnił chrześcijaństwo. Rozmówca I: U schyłku życia książę Mieszko chcąc wzmocnić więź z Rzymem, oddał swe państwo pod opiekę Stolicy Apostolskiej. Uczynił to ok. roku 990 dokumentem Dagome iudex. Zabezpieczał przez to niezależność Kościoła polskiego i przygotował grunt do starań o koronę królewską. Jednak realizacji tych planów Mieszko nie doczekał, gdyż zmarł w roku 992. Przy stoliku siedzą Historycy- Dyskutanci. Mają pisma historyczne, rulony kronikarzy, kawę etc. Wymieniają spostrzeżenia: • Mieszko I przyjął chrzest w obrządku rzymskim. Zrównał on tym samym Państwo Gnieźnieńskie z chrześcijańskimi krajami Europy i związał Polskę z kręgiem kultury zachodniej. • Po przyjęciu chrztu Mieszko stał się równy władcom chrześcijańskim. Mógł zawierać przymierza i sojusze. Chrzest umacniał też znaczenie władcy wobec poddanych. Kościół głosił bowiem, że władza księcia pochodzi od Boga i każde wystąpienie przeciwko władzy uznawano za grzech. • Młody organizm państwowy zespolił się wokół jednej religii, która zastąpiła lokalne wierzenia pogańskie. Polska stawała się państwem ponadplemiennym. Ponadto utożsamiała się z Europą, w której dominowało chrześcijaństwo. Narrator: Ewangelia dotarła do naszego narodu u początków jego historii. Kiedy pierwsi Polacy otrzymali chrzest, zostaliśmy wszczepieni w Kościół i w nową cywilizację. Decyzja o przyjęciu przez Polskę chrztu jest nie do przecenienia. Polska zyskała dzięki niemu uniwersalną religię, dostęp do kultury i państwowość. Ówczesne plemiona, które nie przyjęły chrztu- nie istnieją! Zatem był to ogromnej wagi akt religijny, ale także polityczny i kulturowy. Dołączenie do grupy krajów chrześcijańskich było dla Polski w X wieku tym, czym obecnie jest wejście do Unii Europejskiej. Było wielkim krokiem w kierunku rozwoju i otworzyło drzwi na świat! Na zakończenie wysłuchajmy zawsze aktualnego przesłania Jana Pawła II z pierwszej pielgrzymki do Polski w roku 1979.(projektor) Dziękujemy za uwagę. Scenariusz autorski Małgorzata Kur Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. Plik Scenariusz przedstawienia o Janie Pawle II.doc na koncie użytkownika magosia33 • folder scenariusze o Janie Pawle II • Data dodania: 27 gru 2013 Wykorzystujemy pliki cookies i podobne technologie w celu usprawnienia korzystania z serwisu Chomikuj.pl oraz wyświetlenia reklam dopasowanych do Twoich potrzeb.
Cele operacyjne: dziecko odgrywa swoją rolę podczas przedstawienia recytuje wiersze, śpiewa piosenki, tańczy współpracuje z rówieśnikami Grupa - dzieci 5 i 6-letnie Metoda – słowna, czynna Forma – indywidualna, grupowa Pomoce: ilustracja do legendy, atrapa łodzi rybackiej, niebieskie wstążki, fortepian, mapa i flaga Polski
Rocznica Chrztu Polski. Opublikowano 09.04.2021 r. Chrzest Polski to chrzest Mieszka I - księcia Polan, który zapoczątkował, trwający kilka wieków proces chrystianizacji ziem polskich. Uważa się, że wydarzenie to dało początek Państwu Polskiemu i Polskiemu Kościołowi katolickiemu. Za datę chrztu przyjmuje się rok 966. Gdy zaś on na to przystał, że porzuci ów zwyczaj pogański i przyjmie sakrament wiary chrześcijańskiej, pani owa przybyła do Polski z wielkim orszakiem dostojników świeckich i duchownych. – W poznańskim starym roczniku 1253-1261 zanotowano, że Mieszko przyjął chrzest w roku 960, a dopiero potem przekazano mu Dobrawę, zaś .